هذا یوم الجمعه...
یوسف مصری نمی آید به کنعان دلم
باز سر را می گذارد غم به دامان دلم
بی حضور چتر دستانت ببین یعقوب وار
مانده ام امشب دوباره زیر باران ِدلم
خوب می دانی زلیخای جنون با من چه کرد
پاره شد در ماتم عصمت گریبانِ دلم
نوح من خاصیت عشق است امواج بلند
کشتی ات را بشکن و بنشین به توفانِ دلم
کِی بهارت می وزد بر گیسوانِ حسرتم
کِی نگاهت میشود ای خوب، مهمانِ دلم
تا بگویی با من از عریانی اندوه خویش
تا بگویم با تو از اسرار پنهانِ دلم
بوی پیراهن مرا کافیست تا روشن شود
چشم تاریک و شب خاموش کنعان دلم...
بیـ... رنگـ..:
بِنَفْسی اَنْتَ مِنْ مُغَیَّبٍ لَمْ یَخْلُ مِنّا، بِنَفْسی اَنْتَ مِنْ نازِحٍ ما نَزَحَ ( یَنْزِحُ ) عَنّا، بِنَفْسی اَنْتَ اُمْنِیَّةُ شائِقٍ یَتَمَنّى، مِنْ مُؤْمِن وَ مُؤْمِنَةٍ ذَکَرا فَحَنّا ،و مشتاق الیه..
«جانم فدایت که تو آن حقیقت پنهانى که دور از ما نیستى...جانم فدایت، تو آن شخص جدا از مایى، که ابداً جدا نیستى...جانم فدایت که تو، همان آرزوى قلبى مرد و زنِ اهل ایمانى که هر دلى از زیادت شوق او ناله مى زند...»
حـاشیـ ـه:
از روز های رفته می گویند؛
کاش کسی از روز های مانده می گفت...
بنده
