از مشهد می‌گذرد راه کربلا ..

در حرم سینه زدن شور و نوا می چسبد

فصل گرما بخدا صحن رضا می چسبد

من بدون حرم ضامن آهو هیچم

در حرم دست گرفتن به دعا می چسبد

یا غریب الغربا باز گنه کار آمد

گر بگیرم ز شما گرد شفا می چسبد

کی شود شاه دهد راه گدا را به حرم

صحن سقا لب تشنه بخدا می چسبد

نوکرت بود بد و از کرمت آقا شد

مثل این خانه گدایی ز کجا می چسبد؟

کوه عصیان شدم و از کرمت بخشیدی

وز کرم لطف نمودن به گدا می چسبد

در سحر وقت اذان بوی مناجات آید

صحن نقاره و آن سوز صدا می چسبد

مشهدت نیز برای همه ی مدعیان

هم برای دلمان صحن شما می چسبد

از حریمت بخدا تا به خدا باید رفت

بر ضریح دست رساندن چه به ما می چسبد

نقش گنبد ز در باب جوادت عالیست

اوج پرواز در آن حال و هوا می چسبد

به چه زیباست که هنگام زیارت بینم

حاجتم را به در یار روا می چسبد

در حریمت به خدا بوی حسین می آید

اربعین کرب و بلا اشک و عزا می چسبد

بوی احساس گل یاس ضریح عباس

هروله سینه زدن کرب و بلا می چسبد..

                                               "جباری"

 بیـ... رنگـ... :

بلیط ماندن است مانده روی دست های من،

در این همه مسافر حرم نبود جای من...؟

رواق دلتنگی..

چقدر خوب می شود اگر در رمضان آنقدر خوب بندگی کرده باشی تا امام رضا تو را بطلبد و دعوتنامه ای بفرستد برایت. بیایند و یک بلیط بدهند به دستت و بگویند ساکت را ببند، فردا راهی مشهد هستی. آنجا‌ست که میخواهی پرواز کنی، آنقدر خوشحال می شوی که خواب به چشمت نمی آید و تا صبح فقط در این فکر هستی که رسیدی مشهد، آن لحظه که چشمت افتاد به گنبد طلایش چه بگویی به او...

تو شاهدی که چقدر دلم تنگ است برای صفای حرم.. برای غروب های دلنشین مشهد، برای احیای شب های حرم، برای ساکنان آسمانی بارگاهت که پر می زنند در هوای تو. دلم  آن گوشه از حرمت را می خواهد، همان سر قرار همیشگی، همان حوالی حریم کبریایی تو، همان جایی که اشک های جامعه از چشمانم می بارید. دلم تنگ همان عطریست که از نسیم مست ضریحت می پیچید در مشامم، همانجایی که زمزمه های دلتنگی را با خود نجوا می کردم .. آری، همانجا..، می خوانی ام..؟

حـاشیـ ـه:

+دو هفته ای ست که ظرف نباتمان خالی ست،

و چای میخورم و حسرت خراسان را..

+مؤذن بزن نقاره که صحن انقلاب میخواهم.

زیارتی از جنس طلا...

امتحانات تمام شده و دلم جایی می خواهد دور از هیاهو. بعد از این روز های پر مشغله یک زیارت جانانه می خواهم که بچسبد به دلم. زیارتی از جنس طلا، از جنس آقا امام رضا.  زیارتی پر از یاکریم، با دلی گرفته و بغض کرده! زیارتی با صدای سلام علی آل یاسین... گنبد و مناره و گلدسته حوض و زائر، همگی تو را می خواهند از ته دل. زیارتی که در آن خودم و خودت باشیم..بی آلایش و آرایش، بی دعوت و بی مقدمه. و بنشینم روبه روی گنبدت و آن صدای دعا بیاید که:"بسم الله الرحمن الرحیم. سلام علی آل یاسین.. السلام علیک یا داعی الله و ربانی آیاته..." و نم  ِ باران، نم نم بیاید و تو را نوید دهد. دلم امشب یک جایی همین جاهاست، بین رواق و حجره بین بالاسر و پایین سر، و جلوی ضریحت یا علی ابن موسی الرضا.

 بیـ... رنگـ... :

از بس دلم شکسته برای زیارتت؛

با اشک شوق گرم وضوی جبیره ام..

یاد غروب های زیارت هنوز هم،

گاهی پی دو جرعه ی جامع کبیره ام...

+