ای مردمان؛ امام غائب از نظرتان را تنها نگذارید..
کاش گفتن و شنودن از تو سهم همه ثانیه ها باشد؛ و یادآوریت همه دقایق را پر کند و خدمت به تو انگیزه همه حرکت ها شود. کاش سینه مان صندوق صدقه ای شود و قلبمان سکه ای نذر سلامتت! کاش دردمان همیشه با توسل به تو آرام گیرد و دستمان جز به دعا برای تو به آسمان نرود. کاش انتظار تو زنگی باشد که از نافرمانیت با زمان دارد.
کاش به سان عاشورا که ضجه میزنیم بر مظلومیت امام شهیدان، بگرییـم هر روز بر غریبی و مظلومی امام زنده خویش.. کاش در اصرار به دعا مانند امور دنیوی، برای آن وجود نازنین هم زود دست از دعا بر نمی داشتیم.
کاش فقط محض خود حضرت، نه برای حوائج خویشتن ندبه کنیم...
کاش حال و هوای همیشه دلمان به رنگ نیمه شعبان باشد..
بیـ... رنگـ... :
جز تو کسی نیامده اقا سرقرار
انگار بی تو نیست کسی غرق انتظار
این جمعه هم گذشت و تو مثل همیشه، باز
در انتظار خویش نشستی به انتظار..
